Het verhaal van de verkeerde grenspaal

Vanmorgen hebben we beide weer heerlijk gedoucht. Het moet op inschrijving, want door de corona zijn bepaalde douches en wc's gesloten. Wij waren om 9 uur aan de beurt. Pa vindt deze douches heerlijk, want hij kan zitten. Toch iets voor thuis? Gaan we eens over nadenken. Fris en fruitig verlieten we de camping om later op de dag weer terug te komen. Onze eerste bestemming was Hamont-Achel in België. Ook hier wordt het verhaal verteld van de Doodendraad.

Onze opdracht is om een grenspaal te onderzoeken, welke te vinden is tijdens een wandeling in de buurt van de grens. De zon schijnt heerlijk en de weg is verhard. Dit laatste is wel makkelijk met een rolstoel. Na zo'n halve kilometer hadden we nog niets gevonden. Aan een voorbijganger, die uit de buurt kwam, vroegen we waar de grenspaal was. We zaten op de juiste weg, maar moesten nog zeker 500 meter lopen. Daarna de weg oversteken en een stukje verder stond hij. Inderdaad, daar stond de grenspaal, maar niet degene die wij nodig hadden.

Teleurgesteld weer ruim een kilometer terug lopen om alles nog eens goed te bestuderen. En ja hoor, daar stond hij dan, zo'n 50 meter van de camper.....

Blij dat we de grenspaal toch gevonden hadden gingen we verder naar Luyksgestel. Hier staat een monument van de Kraaienpoot. Een herinnering aan de woelige smokkeltijden van begin jaren 60. Een kraaienpoot is een metalen voorwerp , ongeveer 8 centimeter groot, met vier uitstekende punten. Ze werden zo gemaakt, dat er altijd een punt naar boven stak. Met bosjes werden ze uit de auto gegooid, om de banden van de douaniers lek te laten rijden.

Onze laatste plaats die we voor vandaag gaan bezoeken is Eindhoven airport. Tegenwoordig wordt er ook gesmokkeld en de meeste van ons hebben dat ook wel eens gedaan. Leuke merkkleding en schoenen meenemen uit Turkije. Dit is zo goedkoop, dat je weet dat de kleding en schoenen niet echt zijn. Dit is streng verboden!